خستگی آخر هفته های من!! :(

یکم سخته از همه چی بگم اینجا... اما خب در هر صورت دارم احساس میکنم اینجا رو بیشتر از ف.ی.س ب.و.ک دوسش دارم...

من کلا در طول هفته همش منتظر پنجشمبه جمعه ام که یکم بتونم جبران بیخوابی در طول هفته رو داشته باشمو استراحت کنم... هفته ی پیش حمید بهم گفته بوود که بشدت دوس داره بره توو طبیعت... منم بخاطر اون فقققققط به خاطر اون علیرغم میل باطنیم رفتم باهاش فیروزکوه... دو روز اونجا بودیم... بماند که به من اصصصصصصصلا خوش نگذش... در کل تحمل کردم به خاطر حمید که تموم بشه...!

اما باز این هفته یه اصاب خوردی اساسیییییییییییی  داشتم!! انقد همه چی بد بود که الان اشکم داره در میاد!! :(

داداشم جدیدا یه مغازه باز کرده که احتیاج به یه فروشنده داره اما چون یکم حقوقشو پایین گفته کسی زیاد نمیاد... منم این هفته از 2 شمبه به دادشمو زنش قول داده بودم که حتتتما برم 5 شمبه من تا شب اونجا کمکش باشم... تا اینکه چهارشمبه شب مامان حمید یدفه بمن گیییییر داده که پسرخالم از لندن اومده همه دور هم جمعیم تو نرو در مغازه داداشت بیا با هم بریم فیروزکوه!!! حالا هرچییی براش توضیح میدادم حرف خودشو میزد!! دیگه دلم میخواس مغزمو متلاشی کنم!! تا اینکه بعد از یکسااااااعت حرف زدن مستقیم گفتم نه نمیتونم بیام... اگرم بخوام بیام باید آخر شب ماشین داداشمو بگیریم بیایم...!! اونم از خدا خواسته گفت باشه!! 

خلاصه چشتون رووز بغد نبینه شب که میخواستیم بریم من جناااازه بودم... توو جاده هم تصادف شده بود راه 2 ساعتی رو 5 ساااعت رفتیم!!  البته اینم ناگفته نمونه که مثلا به عنوانی حمید داشت رانندگی میکرد... در حالیکه منم با چشامو دهانم داشتم باهاش همراهی میکردم!! هی حمید اینجا پیچه یواش... اینجا سره یواش !! یواااش یواااش !!!! دیوونه شدم به خدا....

حالا رسیدیم اونجا اینااام که کلا همه خانوادگی سرخوشن... تا ساعت 5:30 صب داشتن میزدن میرقصیدن :O  من چشام چپ شده بوود دیگه از خستگی :(( 

هیشگی ام حالیش نبود!! 

خلاصه روده درازی نکنم... این هفته هم مسخره تر از هفته ی پیش و خسسسسسته کننده تر از هفته های پیش بدون هیییییچ اتفاق خوبی... بدون هیییچ خلوت دونفره ی خوبی... بیرون دو نفره ی خوبی... حس دو نفره ی خوبی ... فقط گذشت........................

جدیدا افسردگی گرفتم!! :( 

اصن یه وقتا میگم چرا من اینجام!! 

چرا اینجوری شد!!؟؟؟

دلم پره ... :(((((( 

پ.ن: حیف که نمیشه واااضح برات بنویسم... اما... اینقققققققققققد ازت ناراحتم که اصن دلم میخواد بذارم برم 3 روز 4 روز اصن تهران نباشن تنهای تنهااااااااااااااا .............. 

در امتداد زندگی......

سلااااام سلاممممممممم

وااای که چقد دلم واسه این اسمایلی هام تنگ شده بووود!

اومدم تا جایی که میشه روزانه بنویسم!

از اولی که شروع کردیم ... من و جوجه با هم تا اینجا که الان هستیم....

....

مراسم عروسیه خییییلی خوبی داشتیم خیییییییییییییلی

خدارو شکر.... بماند حرفای بقیه و کارای بقیه و..... اینکه هییییچی از کادوهای عروسی که به خودمون نرسید هییییچ شاباش هم بهمون نرسید!!! همش رفت!!یعنی گرفتند ازمون!!!

...

ما شروع کردیم... روزای خوووووب زندگیمونو...

تا اینکه بعد از یک ماه....

یه اتفاق بد... خییییلی بد.... طوریکه شب و روز فقط اشک ریختم!!

کل کادوی عروسیه من به تنهایی 5 تومن شده بود که واسه گرفتن یه وام 40 تومنی دادیم به یه نفر که بعد از یک ماه فهمیدیم که پولمونو خورده یه آبم رووش!!!!  پولی که تمام سرمایه ی زندگیمون بود....

رفت به باد........................

خلاصه کلللی طول کشید تا تونستیم با این شوک کنار بیایم.... بماند که اثراتش تازه الان داره خودشو نشون میده.... اما خب... خدا بزرگه...

...

روزانه ی دیگه اینکه شاغل بودن خانوم چقققد سخته مامااااااااااااااان

البته من ساعت کاریم خیییلی زیاده .... 9 تا 6 که البته تا برسم خونه ساعت 8 میشه!! به هیییچ کاریم نمیرسم! همیشه خسته و خوابم!! و در حال دویدن!

اما خب شرایط طوری نیس که بشه نرم سرکار... چیکا کنممممممممم؟؟؟؟

شاید تا آخر این ماه حمید بیکار بشه!! خیلی استرس دارم... حالم بده!! ینی چی میشه!!!!

یه وقتا اییینقققد دلم خونه بابامو میخواد!! نه بگم اینجا بده هااا نه... با حمییید همه چی خوبه ولی این همه استرس و مسئولیت خیییلی سخته!!!!!!

....

عشق من که همیییشه مواظبمه.... شبها که میام هییی میگه تو فقط بخواب و استراحت کن....

وااای نمیدونید چه حالی میده.... ....

خدایااا مرسیکه منو پشیمونم نکردی......... مرسییییییییییییییییییییی...

...

پ.ن: رمز عکسو هرکی میخواد بگه.

عکس :)

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.